سمیه زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد
رضوان حسین قلی زاده - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد
بهروز مهرام - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد

هدف اصلی این نوشتار بررسی چیستی و چرایی رهبری آموزشی و تحولات مفهومی آن در گستره مطالعات مدیریت و رهبری آموزشی می باشد. با اتکا به این مفروضه اساسی که آموزش و یادگیری قلب مدیریت آموزشی و هسته فنی مدرسه را شکل می دهد و به تبع آن تجلی مدیران در نقش رهبران آموزشی به عنوان یک ضرورت احساس می شود. رهبری آموزشی به مثابه یک الگوی رهبری مدرسه با جنبش مدرسه اثربخش همزاد است. مرور نظام مند مطالعات اخیر بیساری از محققان این حوزه حکایت از تاثیر مثبت و معنادار این سبک از رهبری مدرسه با بسیاری از ابعاد مدرسه اثربخش از جمله بهبود یادگیری دانش آموزان و ارتقای توسعه حرفه ای معلمان دارند. دغدغه بهبود آموزش و یادگیری در مدرسه زمینه های ظهور الگوهای نظری متعددی را در این حوزه فراهم نمود. مرور و تحلیل الگوهای نظری موجود رهبری آموزشی در این نوشتار حاکی از تحولی اساسی در بازتعریف نقش های مدیران آموزشی به طور کلی و مدیران مدارس به طور خاص دارد. از مهم ترین ابعاد قابل ملاحظه در تعریف نقش های مدیران به مثابه رهبران اموزشی می توان به هدفگذاری و ترسیم چشم انداز مدرسه، مدیریت برنامه درسی و ایجاد فضای یادگیری مثبت و موثر در مدرسه اشاره نمود. بی شک هنرنمایی مدیران در نقش رهبران آموزشی می تواند زمینه تعالی مدیریت مدارس کشور را بر اساس اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش فراهم نماید.

رهبری، رهبری آموزشی، الگوهای رهبری آموزشی