افشین شریعت مهیمنی - استادیار دانشگاه علم و صنعت –بخش مهندسی عمران-گروه برنامه ریزی حمل
محمد پورمیدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل دانشگاه علم و صنعت ایران

روشهای مختلفی برای تخصیص در حمل و نقل عمومی وجود دارد اما روشهای تخصیص احتمالی نزدیکی بیشتری را به رفتار واقعی مسافران دارند.از مدل های رایج در این روش مدلهای پروبیت و لوجیت می باشند.اما به منظور استفاده از چنین مدل های پیچیده برای شبکه های بزرگ حمل و نقلی باید از نرم افزارهای مدل سازی استفاده نمود.در انواع مختلف این نرم افزارها امکانات مختلفی فراهم شده است.تا توسط آنها فرد برنامه ریز بتواند مدل مورد نظر خود را در تخصیص شبکه استفاده کند.اما در رابطه با تخصیص احتمالی این امکانات برای بکارگیری آن به راحتی امکان پذیر نخواهد بود.لذا در این تحقیق سعی شده است ضمن ارایه یک شناخت کلی از ماهیت مساله روشی ارائه گردد که بتوان بصورت عملی از روش های تخصیص برای شبکه های بزرگ استفاده نمود.روش ارائه شده برای یک شبکه فرضی اجرا شده و نتایج آن ارائه گردیده است.

تخصیص احتمالی,حمل و نقل عمومی,نرم افزار مدلسازی