تعیین بهترین مدل کلان جریان ترافیک در بزرگراههای شهر تهران با تکیه بر عملکرد سیستمهای کنترل سرعت

دیاگرام اساسی جریان ترافیک و مدلهای مربوط به آن یکی از اجزای مهم مطالعات حمل و نقل و ترافیک است که روابط ریاضی بین اجزای اصلی جریان ترافیک را بیان می کند در حالیکه طی سالها اشکال مختلفی از دیاگرام اساسی جریان ترافیک پیشنهاد گردیده است.و بحث های مختلفی در مورد مناسب ترین که بیان کننده ارتباط بین پارامترهای اساسی جریان ترافیک باشد.انجام گرفته است ولی این مدلها دارای شکلهای مختلفی بوده و تاکنون یک مدل سازگار و محکم بین المللی گسترش نیافته است.این پیچیدگی ناشی از رفتار متفاوت رانندگان دروضعیت های ترافیکی مختلف می باشد.لذا بنا به توصیه HCM لزوم کالیبره نمودن کلیه مدلها متناسب با شرایط هر ناحیه ضروری می باشد.این مطالعه سعی دارد تا بهترین مدلهای مطرح شده در دنیا را با توجه فاکتورهای متعدد تاثیرگذار بر کیفیت و خصوصیات جریان ترافیک بزرگراهی تهران ارزیابی نماید و مشخص نماید که کدام مدل قابلیت انطباق بیشتری با جریان ترافیک بزرگراهی این شهر دارد.این مقاله بخشی از یک مطالعه وسیع در خصوص تعیین بهترین مدل کلان جریان ترافیک در بزرگراههای شهر تهران می باشد که تکیه بر تغییر عملکرد بزرگراههای شهری و خصوصیات کلان جریان ترافیک در اثر اجرای سیستمهای کنترل سرعت دارد.در حال حاضر بخشی از این مطالعه در کل بزرگراه نیایش و بخشهایی از بزرگراه صیادشیرازی انجام گرفته است.و با توجه به برداشتهای میدانی (سرعت نرخ جریان و تراکم) میزان انطباق 5 مدل کلان جریان ترافیک مورد ارزیابی قرار گرفته است.این 5 مدل عبارتند از گرین شیلدز گرین برد آندروود در مدل عمومی می وادی پس از بررسی مدلهای فوق به ارائه مدل جدیدی تحت عنوان sarkar multi regime modelپرداخته ایم که انطباق بیشتری با داده های میدانی دارد.

Keywords:

سرعت متوسط مکانی , نرخ جریان , مدل جریان ترافیک , تراکم جریان , رژیم جریان