بررسی اثر پارامترهای اسکن در میزان تابیدگی قطعات ساخته شده بروش SLS بر اساس مدلسازی اجزاء محدود

در قطعاتی که به روش تفجوشی انتخابی با لیزر که یکی از مهمترینروشهای ساخت افزودنی است، ساخته می شود وجود تابیدگی و اعوجاجناشی از تنش های حرارتی یکی از معضلات است که غالبا به الگوریتم اسکنو هاشورزنی لایه ها با لیزر بشدت وابسته است. در این پژوهش تلاش شدهاست که با مدلسازی اجزاء محدود فرآیند SLS و تغییر پارامترهای اسکن بویژه تغییر طول بردار اسکن، تابیدگی قطعه ناشی از تنش های حرارتیکاهش یابد. توان لیزر، سرعت حرکت لیزر و فاصله هاشورزنی همزمان باطول بردار اسکن بهینه می شوند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که باتغییر طول بردار اسکن می توان تابیدگی قطعه را تا حد زیادی کاهش داد.

Keywords:

الگوی هاشورزنی - دستگاه SLS , ساخت افزودنی , مدلسازی اجزاء محدود , طول بردار اسکن