آرزو جهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مالی، تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها
پرستو محمدی - استادیار گروه مهندسی سیستم های اقتصادی و اجتماعی، تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها
حمید مشرقی - استادیار گروه مهندسی صنایع، بابل، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، گروه مهندسی صنایع

تصویب قانون حمایت از شرکتها و موسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوری ها و اختراعات در سال 1389 به عنوان عنصر پایه ی اقتصاد دانش بنیان در ایران شناخته شده است. بر این اساس صندوق نوآوری و شکوفایی به منظور حمایت از طرح های دانش بنیان به اعطای تسهیلات با نرخ ثابت، مشارکت یا سرمایه گذاری خطرپذیر می پردازد. به صورت معمول برای ارزیابی یک طرح از چارچوب ارزیابی فنی و اقتصادی مبتنی بر تحلیل ارزش فعلی استفاده می گردد. در این پژوهش پس از بررسی مدل های نوین تعیین ارزش فعلی خالص بر مبنای ریسک (اختیار واقعی، شبیه سازی و ارزش فعلی تعدیل شده) به ارایه چگونگی استفاده از مدل ارزش فعلی خالص در معرض خطر برای طرح های دانش بنیان پرداخته شده است. بر این مبنا ارزش فعلی پروژه یک طرح دانش بنیان با در نظر گرفتن متغیرهای ریسک (نرخ تورم، میزان سرمایه گذاری و درآمد حاصل از فروش) و با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو تحلیل شده است. سپس این محاسبه برای تصمیم گیری در مورد اعطای تسهیلات با نرخ ثابت و یا مشارکت در طرح ها استفاده گردیده است. نتایج پژوهش نشان می دهدکه تخصیص منابع صندوق به طرح های دانش بنیان در سناریوی مشارکتی حتی با در نظر گرفتن ریسک، ارزش فعلی خالص عواید ناشی از حصه صندوق را بهبود می دهد.

تحلیل ریسک، شبیه سازی مونت کارلو، شرکت های دانش بنیان، تسهیلات مشارکتی، تسهیلات با نرخ ثابت