محمد فلاح
حسین رفیع - استادیار

کشورهای اسلامی و به ویژه جمهوری اسلامی ایران در دهه های اخیر با جنگی نوین در عرصه های محیط راهبردی مواجه هستند که خطرات آن بسیار بیشتر از جنگ های کلاسیک و سخت افزارانه است. امروزه پدیده جنگ نرم، به گفتمان رایج در مطالعات جنگ تبدیل شده است زیرا نقص های جنگ سخت مانند هزینه های بالای مادی و انسانی وتخریب سلاح های امروزی، صرف زمان زیاد زمینه های بهره گیری از جنگ نرم را افزایش داده است. هدف این جنگ ها، همان هدف جنگ سخت، یعنی مهار و فروپاشی یک نظام سیاسی است. یکی از مخاطبان اصلی جنگ نرم دانشگاهیان هستند و علت اهمیت این گروه، کارویژه های اساسی آن ها است که می تواند برای ج.ا.ایران تولید قدرت نرم نماید. این پژوهش در پی پاسخگویی به این سوال می باشد که ابزارهای قدرت نرم دانشگاهیان در مواجهه با جنگ نرم چیست و بر اساس این فرضیه پی گیری می شود که اسلامی کردن دانشگاههادر عمل و نه در شعار بهترین روش جهت مقابله با جنگ نرم دشمن می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و نتیجه گیری می شود که ،بااقداماتی از قبیل ،تقویت فرهنگ دینی،نوآوری در نهضت نرم افزاری،اصل الگو سازی و تعامل با دیگر ارکانهای نظام ، افزایش شناخت و آگاهی محافل دانشگاهی و مراکز علمی کشور که در تیر رس خط مقدم حملات جنگ نرم قرار دارند،می توان به مقابله موثر با جنگ نرم دشمنان پرداخت.

جنگ نرم، فرهنگ، تهاجم فرهنگی، دانشگاهیان