روح الله یاری - دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مجتبی علی مددی - معاون حفاظت و بهره برداری از منابع آب، شرکت آب منطقه ای قم

به علت آب و هوای خشک و بیابانی، استان قم دارای محدودیت های منابع آبی می باشد. همچنین وجود دریاچه نمک و سازندهای مارنی و نمکی در دشت، کیفیت منابع آب را تحت تاثیر قرار داده است.به علت دوره های خشکسالی و کاهش تغذیه آبخوان در این دشت، سطح آب زیرزمینی به طور مداوم کاسته شده است. این امر باعث هجوم آب های شور به آبخوان شده و کیفیت بخش هایی از دشت را کاهش داده است. در فرآیند توسعه پایدار، حفاظت کمی و کیفی از منابع آب زیرزمینی، کاهش یا رفع آلودگی و در نهایت مدیریت مطلوب این منابع بدون شناخت رفتار این منابع عملی نیست. هدف این تحقیق بررسی تغییرات مکانی و زمانی شوری آب زیرزمینی در دوره چهار ساله می باشد. لذا برای نیل به این هدف با استفاده از روش کریجینگ در محیط نرم افزار ArcGIS نقشه های شوری آب زیرزمینی در سال های 1390 و 1394ترسیم شد. تفاضل نقشه های تولیدی در بازه زمانی مذکور، تغییرات زمانی و مکانی شوری را نشان داده که نتایج حاکی از گسترش شوری به سمت مرکز استان که شامل بخش هایی از محدوده های شریف آباد و ساوه می باشد

کریجینگ، تغییرات زمانی و مکانی، کیفیت، GIS