رضا اکبری - استادیار شیمی تجزیه، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس،
حمیدرضا داسمه - کارشناس ارشد شیمی کاربردی، پژوهشکده محیط زیست دانشگاه قم، قم،
محمود نصرالله زاده بایی - استادیار شیمی آلی، پژوهشکده محیط زیست دانشگاه قم، قم

یک پوسته مقوایی از مقوای بازیافتی توسط صمغ های گیاهی که بعنوان چسب بصورت رول به هم چسبیده اند، ساخته شده است. چسب حاصل از این صمغ، با استفاده از مواد معدنی مناسب رشد گیاه مخلوط شده و در رول این مواد موجود می باشد. خاک های ژله ای جاذب آب و همچنین صمغ های گیاهی پایدارشده و خاک های جاذب آب طبیعی مانند پرلیت به همراه بافت های گیاهی خرد شده همچون کوکوپیت مخلوط شده و درون پوسته پر می شود. در راهکار پیشنهادی نخست، چند عدد بذر از گونه های مطابق با اقلیم مورد نظر به تعداد حداقل سه عدد داخل محفظه قرار داده می شود. این سیستم، با تراکم 300 محفظه در هکتار با دست کاشته شده و با شانس بقای بالای 90%، پوشش گیاهی مناسبی را فراهم می نماید. در راهکار دوم، فضاهای خالی مانده در بین پوشش گیاهی ایجاد شده با بذر را با کاشتن نهال های یکساله تولید شده در گلخانه، پر می کنیم. در راهکار سوم، نهال های یکساله درون گلدان های قابل تجزیه دوجداره که در جداره آن، مواد جاذب آب پلیمری تعبیه شده است، در بدترین نقاط منابع ریزگرد کاشته می شود تا یک پوشش گیاهی کامل در منطقه، ایجاد گردد

ریزگرد؛ اثرات گرد و غبار؛ خاک های ژله ای؛ پوشش گیاهی