بررسی امکان ریز ازدیادی ریشه زایی توت فرنگی گلخانه ای

امروزه تکنیک های کشت بافت گیاهی از تحول چشمگیری برخوردار شده و نقش تعیین کننده ای در ازدیاد انواع گونه های درختی، درختچه ای و علفی دارند. مزایایی از قبیل سهولت تکثیر، حفظ ثبات ژنتیکی، عدم محدودیت زمان و مکان و غیره باعث شده است،این گرایش از بیوتکنولوژی اهمیت ویژه ای داشته باشد. در این تحقیق توت فرنگی گلخانه ای به دلیل هزینه های زیاد واردات بذر،تقاضای روز افزون وهمچنین عدم امکان انجام تکثیر غیر جنسی با روشهای متداول موجود، جهت تکثیر غیر جنسی به روش ریز ازدیادی انتخاب گردید. به منظور بررسی و تشخیص محیط کشت مناسب دو محیط کشت شامل 2MS/1، MS در مرحله ریشه زایی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور با استفاده از طرح آماری فاکتوریل و اعمال تیمارهای NAA در چهار سطح شاملl/Mg 2و 1.5و 1و0.5 و BAP در سه سطح شامل l/mg 0.2و0.1 و 0 و با سه تکرار، اثر هر یک از محیط ها و تنظیمکننده های رشد گیاهی در مرحله ی ریشه زایی مورد بررسی قرار گرفت.ریز نمونه ها از ساقه های کشت بافتی مرحله ساقه زایی انتخاب گردیدندوعمل زیر کشت در محیط ریشه زایی انجام گرفت.تجزیه و تحلیل آماری نتایج با استفاده نرم افزار SAS نشان داد که محیط کشت1MS/2در مقایسه با سایر محیط ها دارای عملکرد بهتری در مرحله ریشه زایی می باشد؛ همچنین از تیمار غلظت بالای هورمون NAA 2میلی گرم در لیتر بدونBAP 0 میلی گرم در لیتر در مرحله ی ریشه زایی بهترین نتیجه بدست آمد.

Keywords:

توت فرنگی گلخانه ای , کشت بافت , ریز ازدیادی , ریشه زایی