اثر محلول پاشی آهن، روی، منگنز بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه در شرایط کمبود آب در منطقه بیرجند

این آزمایش به منظور بررسی اثر محلول پاشی آهن، روی و منگنز بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه در شرایط قطع آبیاری در مراحل مختلف رشدی در منطقه بیرجند انجام گردید تیمارهای آزمایشی عبارت بودند، تیمار اصلی(A (a1 = تیمار شاهد عدم قطع آبیاری آب (آبیاری کامل) ،a2 = قطع آبیاری در مرحله چهار برگی تا اوایل گلدهی،a3 = قطع آبیاری در مرحله گل دهی تا باز شدن غوزه ها، a4 = قطع آبیاری در مرحله آغاز باز شدن غوزه ها تا پایان رشد گیاه. تیمار فرعی B شامل محلول پاشی با کودهای مایع شامل( آهن ، روی ، منگنز) می باشد.b1 = تیمار شاهد، عدم استفاده از کود های مایع،b2 =مصرف کود مایع آهن 4 در هزار زمان مصرف در مرحله شروع ساقه رفتن،b3 = مصرف کود مایع روی 4 در هزار قبل از گل دهی، b4 =مصرف کود مایع منگنز 4 در هزار بعد از گل دهی، صفات مورد بررسی شامل:ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، عملکرد کیل، عملکرد الیاف . بیشترین عملکرد الیاف 1498.5 کیلوگرم در هکتار ، در تیمار شاهد (عدم تنش کمبود آب)، بدست آمده و کمترین عملکرد الیاف (1016.7کیلوگرم در هکتار)، مربوط به تیمار قطع آبیاری در مرحله گل دهی تا باز شدن غوزه ها می باشد و بیشترین عملکرد الیاف با اثر محلول پاشی آهن، روی، منگنز(1501.7کیلوگرم در هکتار)، با محلول پاشی کود مایع آهن و کمترین عملکرد الیاف در تیمار شاهد، عدم استفاده از کود های مایع (1165.1کیلوگرم در هکتار) بوده است.

Keywords:

پنبه , آهن , روی , منگنز , عملکرد الیاف , عملکرد کیل