مطالعه برخی خصوصیات کمی و کیفی در ارزیابی سودمندی کشت مخلوط ارزن و گوار

ارزن گیاهی است یکساله، متحمل و سازگار به مناطق گرم و خشک و قابلیت خوب برا ی تولی د علوفه دارد که در مناطق خشک یک گیاه علوفهای مطرح است. از طرف دیگر گوار گیاهی لگوم، یکساله از خانواده بقولات با محتوای پروتیینی بالاست که میتواند در کشت مخلوط، ضمن افزایش محتوای پروتیینی رژیم غذایی دامها، هزینه های مربوط به افزایش کیفیت علوفه از طریق افزودن مکملهای پروتیینی را نیز کاهش دهد. این مطالعه به منظور بررسی کمیت و کیفیت علوفه در کشت مخلوط ارزن و گوار در استان یزد و بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد . عامل اصلی سه سطح آبیاری بود و عامل فرعی آرایش کشت خالص دو گیاه و کشت مخلوط جایگزینی آنها بود. نتایج نشان داد که تیمارهای آبیاری و آرایش کشت و برهمکنش آنها بر ارتفاع بوته و عملکرد علوفه تاثیر معنیداری داشت. با افزایش تنش رطوبتی عملکرد بیولوژیک کاهش ولی درصد پروتیین علوفه افزایش یافت . عملکرد بیش تر در آر ایش های کشت مخلوط و در نتیجه افزایش بازدهی استفاده از زمین و حصول عملکرد نسبی کل آرایش کشت مخلوط، حاکی از برتری این سیستم نسبت به حالت تککشتی است. براساس نتایج بهدست آمده بهکارگیری کشت مخلوط ارزن و گوار می تواند روش مناسبی برای افزایش کمی و کیفی تولید در مناطق خشک و کویری باشد.

Keywords:

کشت مخلوط , کمیت , کیفیت , ارزن , گوار