مجید منصوری - دانشکده مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، خیابان حافظ، روبروی خیابان سمیه دانشجوی کارشناسی ارشد
مانی فتحعلی - استادیاردانشکده مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، بزرگراه شهید زین الدین
فربد احمدی پژوه - دانشکده مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، خیابان حافظ، روبروی خیابان سمیه دانشجوی کارشناسی ارشد

بهینه سازی ایرفویل به منظور افزایش کارایی و بهبود عملکرد پروازی ازطریق بهبود ضرایب آیرودینامیکی مزایای کارکردی زیادی دارد و می تواند به گسترش رژیم پروازی هواپیما و کاهش مصرف سوخت منجر شود. به طور کلی روش های مختلفی برای بهینه سازی وجود دارد. در این مقاله ابتدا بااستفاده از روش الگوریتم ژنتیک، کد مورد نظر برای بهینه سازی ایرفویلNACA 0015 با هدف ماکزیمم شدن نسبت نیروی لیفت به درگ توسعه داده شده است و بیشترین ضخامت ایرفویل و بیشترین انحنای وتر ایرفویل به عنوان پارامترهای کنترل هندسه در نظر گرفته شده اند و سپس با شبیهسازی عددی جریان دو بعدی لزج، ایرفویل بهینه شده با ایرفویل پایه در همان شرایط و در زوایای حمله مختلف مورد مقایسه قرار گرفته و درصد بهبود عملکرد آن در هر یک از شرایط نسبت به حالت قبل نشان داده شده است و به منظور اطمینان از صحت نتایج بدست آمده، این نتایج با نتایجتجربی ایرفویل مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان دهنده کارایی این روش در مسایل مختلف آیرودینامیکی می باشد

بهینه سازی - الگوریتم ژنتیک Genetic Algorithm - ایرفویل - لیفت - درگ