مسعود خوش سیما - پژوھشکده سامانھھای ماھواره، پژوھشگاه فضایی ایران، تهران، ایران
رضا امجدی فرد - پژوھشکده سامانھھای ماھواره، پژوھشگاه فضایی ایران، تهران، ایران
ساسان زمانی مقدم - پژوھشکده سامانھھای ماھواره، پژوھشگاه فضایی ایران، تهران، ایران

در این پژوھش طرح کاھش ریسک عملکردی لیزر محمولھ لیدار ماھواره سنجشی، بر ملاحظات تشعشعی بھ عنوان یک الزام محیطی تاکید شده است. بھ طوریکھ، با در نظر گرفتن شرایط واقعی تشعشع در فضا، اثرآسیب تشعشعی دوز یونیزان کل، بر عملکرد زیرسیستم لیزر محمولھ لیداریک ماھوارھدر مدار500 کیلومتریبا ماموریت 3 سالھ با استفاده از برنامھ نویسی++C در جعبھ ابزارGEANT4 شبیھسازی و بررسی شده است. نتایج نشان میدھد میزان دوز تشعشعی دریافت شده در محیط بھره(YAG:Nd(ماژول لیزر، در حالت بدون محافظ(شیلد) برابر با rad 1951 میباشد. میزان دوز القایی با در نظر گرفتن محافظ آلومینیومی با ضخامت2 میلیمتر حدود rad 275 بھ محیط بھره کاھش می- یابد. نتایجشبیھسازیھا نشان میدھد کھ با توجھ بھ الزامات و قیود طراحی سیستمی بھ منظور افزایش قابلیت اطمینان عملکرد محمولھ متناسب با استانداردھای فضایی اروپا در مدار LEO ،میتوان با در نظر گرفتن محافظ برایبخش لیزر، میزان دوز یونیزان کل در محیط بھره را کاھش داد و از افت بیش از 15 درصدی جریان آستانھ و کاھش توان اپتیکی لیزر نیز جلوگیری کرد.نتایج نشان میدھد استفاده از حفاظ تشعشعی پیشنھادی، ضمن کاھش دوز یونیزان دریافتی بھ محیط بھره و سایر تجھیزات الکترونیکی کھ باعث کاھش نور خروجی می- شود، قابلیت اطمینان ماموریت را افزایش میدھد.

لیزر، تشعشعات فضایی، لیدار، الزامات محیطی، قابلیت اطمینان