چگونگی کاهش مصرف انرژی سالیانه برای تصفیه فاضلاب در بیوراکتورهای غشایی

تکنولوژی بیوراکتور غشایی در واقع استفاده کردن ازغشاها درفرآیند لجن فعال برای تصفیه فاضلاب شهریاست. از این غشاها می توان به شکل مستغرق در داخل بیوراکتور و یا در یک حوضچه جداگانه در خارج ازبیوراکتور استفاده کرد که این کار اثری قابل توجه بر فرآیند و طراحی سیستم های تصفیه فاضلاب دارد. یکیاز معایب بزرگ استفاده از تکنولوژی بیوراکتور غشایی پدیده گرفتگی است. گرفتگی غشا فرآیندی است کهذرات محلول و نامحلول روی سطح غشا یا داخل منافذ غشا به نوعی باعث کاهش درعملکرد و بازدهی غشا میشود. پدیده ی گرفتگی منجر به افزایش هزینه های تمیز کردن غشا که شامل مواد شیمیایی، به منظورشستشوی منافذ و همچنین کاهش منافذ غشا که در نتیجه موجب کاهش فلاکس می شود که برای جبراناین کاهش نصب غشاهای بیش تری لازم است و باعث افزایش هزینه می شود. بطور خلاصه می توان پدیدهگرفتگی را به دو گروه Micro fouling (رسوبگذاری، گرفتگی بیولوژیکی، جذب سطحی/گرفتگی توسط موادآلی، انسداد منافذ) و Macro fouling (تشکیل کیک روی سطح غشا،، ورود انها آشغال و غیره) تقسیمبندی کرد. به دلایل اقتصادی از غشاها باید بیش از 5 یا 10 سال استفاده کرد. بنابراین استراتژی تمیز کاری بهعملکرد غشا در دوره ای طولانی بسیار کمک می کند. در این تحقیق کاهش هزینه های سیستم های بیوراکتورغشایی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

Keywords:

بازدهی انرژی , بیوراکتور غشایی , گرفتگی غشا , تصفیه فاضلاب