لیلا هارون آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهسا ناجی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
علی دشتی - استادیار گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

در این پژوهش، لاستیک نیتریل بوتادین (NBR) با مقادیر مختلفی از نانو ذرات اکسید روی و اکسیدروی متداول پخت شد. سپس نمونه های ولکانیده به مدت یک هفته در دمای 100˚C در آون دارای سیستمگردش هوا تحت پیر شدگی حرارتی قرار گرفتند. به منظور بررسی اثر نانو ذرات اکسید روی بر رفتار پیرشدگی حرارتی، خواص مکانیکی از جمله ازدیاد طول تا نقطه شکست، مدول، استحکام کشش و خواصفیزیکی- شیمیایی از قبیل دانسیته اتصالات عرضی، قبل و بعد از پیر شدگی حرارتی برای نمونه های ولکانیده با نانو ذرات اکسید روی و اکسید روی متداول اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که به طور کلی برای همه نمونههای ولکانیده پس از پیر شدگی حرارتی مدول و دانسیته اتصالات عرضی افزایش و ازدیاد طول تا نقطه شکستکاهش یافت. استحکاش کشش نیز پس از رسیدن به یک مقدار بیشینه، روند کاهشی از خود نشان داد. اندازهگیری های کمی نشان داد که میانگین تغییرات ازدیاد طول تا نقطه شکست، مدول، دانسیته اتصالات عرضی واستحکام کشش پس از پیرشدگی حرارتی برای نمونه های دارای نانو ذرات اکسید روی و اکسید روی متداولبه ترتیب 31% و 42% ، 55% و 48% ، 23% و 17% ، 6 / 2% و 6 / 9% می باشد. به دلیل افت کم تر ازدیادطول در نقطه شکست و استحکام کشش و افزایش بیشتر مدول و دانسیته اتصالات عرضی، استفاده از نانو ذراتباعث بهبود خواص NBR بعد از پیرشدگی حرارتی شد.

لاستیک نیتریل بوتادین، پیرشدگی حرارتی، نانو ذرات اکسید روی، دانسیته اتصالات عرضی