مصطفی جعفری - دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
رحیم احسانی - عضو هیات علمی پژوهشگاه فضایی ایران، پژوهشکده سامانه های حمل و نقل فضایی، تهران، ایران
زینب گلشاهی - دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

با تغییر پارادایم توسعه از رویکردهای کلاسیک به توسعه پایدار، توجه به مسایل زیست محیطی تبدیل به یکی از ارکان اصلی توسعه شده است. لذا ایجاد تغییر در وضعیت موجود فعالیت بنگاه های اقتصادی و متناسب سازی آنها با گزاره های جدید از اولویت های حاکمیت است. کنترل تغییرات خود یکی از مهم ترین و مشکل ترین مسیولیت های مدیران و رهبران است. هدایت تغییرات شامل راهنمایی، تشویق، و تسهیل تلاش های جمعی از اعضا برای تطبیق و باقی ماندن در یک محیط جدید است. این در حالی است که پیاده سازی الزامات زیست محیطی به صورت عادی برای بنگاه های اقتصادی هزینه زا و به طور ویژه در وضعیت فعلی رکود کسب و کار باری مضاعف است. این قبیل تغییرات بنیادی در یک سازمان توسط رهبری رده بالا هدایت می گردد. این نقش ماهیت و معنی و مفهوم رهبری است. لذا پژوهش حاضر قصد دارد با استفاده از آخرین یافته ها و آموزه های علم مدیریت سازمان، راهکاری متناسب برای حل این پارادوکس که برگرفته از نیاز حاکمیت و دغدغه جامعه است، را ارایه نماید. این پژوهش با روش مطالعه تحلیلی، با مرور مبانی نظری و برپایه دیدگاه های صاحب نظران علم مدیریت، پس از بررسی و مرور انواع مختلف تغییر، فرآیندهای تغییر مشترک، و دلایل مقاومت در برابر تغییر، الزام به اهمیت یادگیری جمعی در تیم ها و سازمان ها و نقش الهام بخشی رهبری ارشد سازمان را در ایجاد تغییر را به عنوان یک راهبرد نوآوری در توسعه پایدار تبیین می نماید.

رهبری تغییر، راهبرد نوآوری، رهبری الهام بخش