ارزیابی گونه های سبز شهری جهت کاهش آلودگی صوتی

پیامدهای ناشی از توسعه شهرنشینی و افزایش جمعیت شهری سبب آلوده شدن محیط زیست با آلودگی های زیست محیطی از جمله آلودگی صوتی شده است. همچنین سازمان بهداشت جهانی (WHO ) گزارش هایی مبتنی بر وجود تعداد بیماری که با قرار گرفتن در معرض آلودگی صوتی در زمان های طولانی ایجاد می شود را ارایه داده است؛ و با توجه به اینکه آلودگی صوتی یکی از مشکلات شهرهای بزرگ از جمله تهران می باشد در این تحقیق شدت صوت های مضر و راه کارهای که با ایجاد گونه های گیاهی باعث کاهش شدت صوت می شوند پرداخته می شود. در این راستا برای رسیدن به نتایج از روش سلسله مراتبی(AHP) استفاده گردید و طبق نظرخواهی از افراد خبره در شهرداری عامل موثر در کاهش شدت صوت گونه های درختی پهن برگ دارای بیشترین وزن و اهمیت با عدد 0/327 نسبت به چهار عامل تراکم، ارتفاع، سن و زاویه برگ می باشد. و کمترین اهمیت و وزن به زاویه برگ 0/076 داده شده است. با توجه به وزن دهی نتایج گونه افرای شبه چناری برای کاهش 10-12 دسی بل صنوبر و بداغ هم برای شدت صوت های 8-10 دسی بل که گونه هایی پهن برگ هستند بسیار مناسب می باشند.

Keywords:

آلودگی صوتی , شدت تراز صوت , گونه های گیاهی , روش سلسله مراتبی