بررسی میزان بهینه سطح تولید کالای عادی و سبز نسبت به نرخ مالیات تشویقی

مطالعات و پژوهش های انگشت شماری راجع به راهبردهای بهینه سیاستگذاری دولت برای ایجاد یک زنجیره تامین سبز صورت گرفته است در مطالعات انجام شده تا کنون فرض ضمنی مهم تشکیل بازار رقابتی بین تولیدکننده سبز و عادی است در حالی که امکان دارد این دو تولیدکننده با تبانی بین همدیگر تشکیل یک کارتل دهند. یکی از مسیولیت های مهم دولت ها، رسیدن به یک توسعه پایدار با توجه به حفظ محیط زیست است. بطور مثال دولت های اروپایی و آمریکای شمالی یا ژاپن اغلب از قوانین و ابزارهای مالی سبز برای پیشبرد سیاست های حفظ محیط زیست خود بهره می برند.در این تحقیق ابتدا میزان بهینه سرمایه گذاری در فناوری های سبز را برای تولیدکننده و تامین کننده محاسبه گردیده که تامین کننده به علت نقش موثرتر خود در زنجیره تامین سبز نقش رهبر بازی استاکلبرگ را ایفا خواهد کرد و تولیدکننده نیز نقش پیرو را بازی می کند. آنگاه تابع سود تولیدکننده سبز را با جایگزاری میزان بهینه سرمایه گذاری در فناوری سبز بدست آورده و تابع سود تولید کننده (F_2) جدید را که در بردارنده میزان تعادلی و بهینه سرمایه گذاری در فناوری سبز می باشد محاسبه گردیده است. در این مرحله بر اساس فرض اصلی بخش اول ، دو بنگاه تولیدکننده تشکیل کارتل می دهند لذا با برابر صفر قراردادن مشتق جمع توابع سود تولیدکننده عادی و سبز میزان بهینه تولید هر یک از بنگاه ها به دست می آید.نتایج مدل تحلیلی این پژوهش نشان می دهد که نرخ مالیات تشویقی سرمایه گذاری در فناوری سبز هیچگونه تاثیری بر میزان تولید بهینه تولید کننده سبز و عادی ندارد لذا یک متغیر اثرگذار بر بازار محصول نیست ولی یک متغیر مهم برای تابع مطلوبیت دولت محسوب می شود.

Keywords:

مدیریت زنجیره تامین سبز , کارتل , مالیات تشویقی , تیوری بازی