مریم شفیعی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
رضا علیپورلری - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان ایران

امروزه نیروی انسانی مهم ترین ابزار رقابتی سازمان هاست و مدیران عالی سازمان ها در صدد توسعه سرمایه انسانی بر اساس سرمایه گذاری در نیروی انسانی سازمان هستند. نیروی انسانی ماهر و توانمند، به عنوان عامل مزیت رقابتی سازمان ها محسوب می شود. نیروی انسانی که بتواند از استعدادها و قابلیت های خود استفاده کند، مسوولیت پذیری بیش تری داشته باشد و بتواند خلاقیت و نوآوری از خود نشان دهد. تحقیقات انجام شده نشان داده اند که در سازمان هایی که سرمایه گذاری کمی در نیروی انسانی کرده نسبت به سازمان های رقیب جایگاه ضعیف تری در بازار داشته، کارکنانشان از رضایت شغلی پایین تری برخوردار بوده و نرخ ترک خدمت بالاتر می باشد (ملازهی، 1395). سرمایه گذاری نیروی انسانی عبارتست از تخصیص سرمایه های مالی و غیرمالی از طرف مدیران سازمان برای ارتقای دانش، مهارت ها، توانایی ها و قابلیت های نیروی انسانی در راستای برآورده ساختن اهداف سازمانی. مساله ای که باید به آن توجه ویژه ای داشت این است که نیروی انسانی سازمان را نباید به عنوان مراکز هزینه قلمداد کرد بلکه نیروی انسانی بایستی مرکز سود اصلی سازمان محسوب شده و سرمایه گذاری لازم و کافی در آن صورت بگیرد (کریستین و میشل 2016).

نیروی انسانی ، رهبری، سرمایه، مدیریت