شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر کارآمدی واحد تحقیق و توسعه با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره فازی (مطالعه موردی: گروه صنعتی بوتان)

امروزه نظام های تحقیق و توسعه نقش مهمی در ایجاد و توسعه دانش و فن آوری، اصلاح فرایندها و شیوه های کاری، فراهم شدن فرصت های جدید کارآفرینی و توسعه کسب و کار و به تبع آن بهبود وضعیت رشد اقتصادی در بنگاه های تولیدی دارند. از این رو واحدهای تولیدی و بنگاه های اقتصادی تمایل زیادی به ایجاد و توسعه نظام های تحقیق و توسعه و سرمایه گذاری برای کارآمدسازی آنها دارند. هدف پژوهش حاضر شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر کارآمدی واحدهای تحقیق و توسعه می باشد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی بوده و از نظر روش جمع آوری داده ها توصیفی پیمایشی و کمی می باشد. جامعه آماری پژوهش متشکل از کارشناسان و خبرگان گروه صنعتی بوتان است. به منظور شناسایی و تعیین روابط بین ابعاد و شاخص ها از روش دیمتل فازی و برای رتبه بندی و وزن دهی معیارها و زیرمعیارها از تکنیک تحلیل شبکه ای فازی بر اساس دیمتل استفاده گردید. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش در سطح معیار، عامل حمایت مدیران ارشد از بیشترین میزان تاثیرگذاری نسبت به سایر معیارها و عامل نوآوری از بیشترین تاثیر پذیری نسبت به سایر معیارهای سیستم برخوردار بوده است. همچنین در سطح زیر معیارها آشنایی و تسلط به علم مدیریت نوین بیشترین میزان تاثیر گذاری نسبت به سایر زیر معیارها را داشته و توجه به نوآوری بیشترین تاثیرپذیری نسبت به سایر زیر معیارهای سیستم را داشته است.

Keywords:

عوامل موثر بر کارآمدی , واحدهای تحقیق و توسعه , بنگاه های اقتصادی