آتنا عابدی فیروجایی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران
حمیدرضا غفوری طالقانی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه مازندران
محسن قربانی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

آلودگی آب توسط فلزات سنگین با افزایش سریع فعالیت های صنعتی جهانی تبدیل به یک مشکل جدیشده است. در میان تکنیک های مختلف جداسازی، جذب یک روش معمولی اما کارآمد برای حذفیون های فلزی سمی از آب است. هر جامدی که تمایلی به جذب محیط سیال روی سطحش را داشتهباشد جاذب است. در سالهای اخیر، نانوجاذب سیلیکا به دلیل خواصی از جمله سطح ویژه بالا و حجمحفرات در بسیاری از پژوهشها مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق نانوجاذب سیلیکا متخلخل،توسط TEOS در محلولی شامل اتانول، آب و Dodecylamine به صورت موفقیت آمیزی سنتز وسپس با تری اتیلن تترامین عاملدار شد. پارامتر های موثر بر فرآیند مانند زمان و دمای فرآیند بهینهگردیده که دمای 25 درجه و زمان 2 ساعت و 30 دقیقه به عنوان شرایط بهینه تعیین شده است. همچنیندر صد حذف فلز کادمیوم در این شرایط بالای 90 % می باشد . نتایج حاصل از تبدیل فوریه مادون قرمز(FT-IR) و میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) نشان داد که نانوجاذب بهدرستی سنتز شد و دارای ساختار بسیار متخلخل با مساحت سطح ویژه بسیار بالایی میباشد. پس ازسنتز نانوجاذب از آن برای جداسازی فلز کادمیوم استفاده می شود.

نانوجاذب، جذب سطحی، ساختمان شیمیایی، کادمیوم