شیرین گوهردهی - دانش آموخته سابق کارشناسی ارشد دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری
صفرعلی مهدیان - استادیار دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ولی الله بابایی زاد - دانشیار دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری

در این مطالعه اثر بازدارندگی چند نانوذره فلزی، اسانس برگ گردو و سیر و قارچ کش های فلینت و مانکوزب بهروش اختلاط با محیط کشت PDA در شرایط آزمایشگاهی علیه قارچ P. digitatum مورد بررسی قرار گرفت.اسانس گیری از برگ گیاه گردو و حبه سیر به وسیله دستگاه کلونجر انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد کهبیشترین میزان بازدارندگی از رشد کلنی قارچ، متعلق به تیمارهای مانکوزب 0/2mg/ml، فلینت 0/5mg/ml ونانوذره آهن و نیکل 3mg/ml با درصد بازدارندگی 100 % بود. پس از آن به ترتیب تیمار اسانس سیر 5mg/ml و نانوذره آهن 2mg/ml با درصد بازدارندگی 94/2% در یک گروه آماری قرار گرفتند. تیمار مانکوزب mg/ml0/1 با درصد بازدارندگی 87/5% و تیمار سیر 2/5mg/ml با درصد بازدارندگی 76% در رتبه بعدی قرار داشتند. تیمار آهن 1mg/ml، فلینت 0/2mg/ml، سیلیکون 3mg/ml و فلینت 0/05mg/ml به ترتیب با درصد بازدارندگی 72/7، 72/1، 70/5 و 70/3 در یک گروه آماری قرار گرفتند و تفاوت معنی داری بین این چهار تیمار مشاهده نگردید. با افزایش غلظت این تیمارها در محیط کشت، میزان بازدارندگی افزایش یافت. کمترین میزان بازدارندگی متعلق به تیمارسیلیکون 0/1mg/ml و شاهد بود که تفاوت معنی داری با هم نداشتند. نتیجه این تحقیق حاکی از پتانسیل بالاینانو ذرات آهن و نیکل و همچنین اسانس سیر در کنترل کپک سبز مرکبات می باشد.

کپک سبز مرکبات، نانوذرات فلزی، اسانس گیاهی