مجید شمس - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، ملایر، ایران
فریبا سلیمانی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، ملایر، ایران
صادق صیدبیگی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، تهران، ایران
فاطمه طاهری - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه جغرافیا و اقلیم شهری، تهران، ایران

بخش های مسکونی شهرهای سنتی جهان اسلام و از آن جمله ایران را محله تشکیل می دهد که دارای، ساختاری خاص هستند مطالعه این بخش ها برای پژوهشگران شهری خالی از اهمیت نیست. این تحقیقات در سطح شهرهای بزرگ ایران و حتی جهان اسلام قابل تعمیم است؛ چهالگوهای مشترک و مشابهی بین شهرهای اسلامی وجود دارد. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش اسنادی و کتابخانه ای می باشد. مقاله مزبور نشان می دهد که در دوران اخیر پراکندگی عناصر شهری وفعالیت های عمومی و به عبارت دیگر تغییر الگوی ساختاری مراکز محلات اسلامی و بخش های عمومی شهر در سازمان مرکز شهر تشتت ایجاد کرده است. کاربری های شهری که اغلب در نواحی محدود مرکز شهر در مراحل مختلف تکامل یافته بودند با رونق بازار و بخش خدمات، گسترشلجام گسیخته یافته اند. فقدان سیاست های صحیح توسعه و نابسامانی توزیع کاربری های شهری موجب از هم پاشیدگی و گسیختگی در ساختارکالبدی محلات سنتی با ساختاری اسلامی که دارای وحدت و یکپارچگی و پیوند مناسب بوده اند شده است

شهر اسلامی، محله، استخوان بندی شهر اسلامی، عناصر کالبدی