آفرینشگری دانشجویان هنر و معماری لازمه محیط آموزشی خلاق

نظام آموزش عالی، سامانه ای متشکل و متاثر از عوامل متعددی می باشد که به عنوان درون داد یا زمینه های این سامانه، با تاثیر بر فرایند آموزش، بر نحوه تولید محصولات مورد انتظار اثر می گذارند. یکی از اجزای این نظام، محیط آموزشی یا همان فضای آموزشی است. از آن جا که حصول نتایج مطلوب در رشته های زیرمجموعه یا در ارتباط با هنر متاثر از تقویت سه سطح دانش، مهارت ها و خلاقیت می باشد، این مقاله می کوشد تا علاوه بر تبیین جایگاه محیط های آموزشی در نظام آموزش عالی، تاثیر این درونداد آموزشی را بر پرورش قوه ی خلاقیت و آفرینشگری در دانشجویان هنر و معماری مورد توجه قرار دهد و با بیان جایگاه آزاد اندیشی و خلاقیت در هنر، ایراد تعاریف واژه های هوش ، تفکر و تفکر خلاق، برشمردن ویژگی های این شیوه از تفکر و مراحل ایده آفرینی، توجه به فرایند خلاق و محورهای آفرینشگری، پیشنهاد روشهای ایجاد تفکر خلاق در محیط آموزشی و در نتیجه ویژگی های محیط آموزشی، مقایسه الگوهای طراحی و اداره کلاس های آموزشی و چگونگی تاثیر نظریه ها بر محیط ها و طرز تفکرها، موضوعات را به شیوه تحلیلی بررسی و راهکارهایی را که موجب تقویت بستر بروز آفرینشگری در دانشجویان و دانش آموختگان رشته ی هنر و معماری می شود، ارایه نماید.

Keywords:

آفرینشگری , محیط خلاق , آزاد اندیشی , قوه ی خلاقیت , دانشجویان هنر و معماری