اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی بر اضطراب و نگرانی مادران کودک مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب و نگرانی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی بود . طرح پژوهش به صورت شبه آزمایشی و از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه بود . بدین منظور 34 نفر از مادران دانشآموزان دختر مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی بعد از نمونهگیری هدفمند به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند. از فهرست رفتاری نسخه معلم و والدین به همراه مصاحبه بالینی به عنوان ابزار غربالگری و از پرسشنامه های اضطراب بک، و نگرانی پنسیلوانیا برای گردآوری دادهها استفاده شد. برنامه فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی، به مدت 8 جلسه 2 ساعته بر روی گروه آزمایش اعمال گردید . دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی منجر به تفاوت معنادار آماری (001/0

اضطراب و نگرانی در گروه آزمایش شد. با توجه به اثربخش بودن استفاده از برنامه فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی در کاهش علایم اضطراب و نگرانی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی، آموزش این برنامه در راستای کاهش فشار روانی این گروه از افراد جامعه پیشنهاد میشود.

Keywords:

اختلال لجبازی نافرمانی , فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی , اضطراب , نگرانی