اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثرات درمان شناختی- رفتاری بر کاهش نشانه های اضطراب در دانش آموزان پرداخته است. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان پسر دوره متوسطه مدارس شهرستا ن بهارستان در سال تحصیلی 96-95 می باشد که نمونه آن به حجم 30 نفر و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از جایگزینی تصادفی 15 نفر آزمودنی در گروه آزمایشی جهت بهره گیری از مشاوره گروهی شناختی- رفتاری و 15 نفر در گروه کنترل، پژوهش اجرا گردید. برای بررسی میزان اضطراب آزمودنی ها از پرسشنامه اضطراب بک (BAI (استفاده شد. این پرسشنامه بیشتر بر جنبه های فیزیولوژیکی اضطراب تاکید دارد. بک و کلارک، همسانی درونی این مقیاس را 93/ 0 و پایایی آن را 75/ 0 گزارش کرده اند. نتایج حاصل از پرسشنامه ها از طریق آزمون آماری کواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت، نتایج نشان داد که به دنبال اعمال روشهای مداخله ای، تفاوت معنی داری بین نمرات اضطراب دو گروه ایجاد شدهاست. با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان کرد که درمان شناختی- رفتاری بر کاهش اضطراب دانش آموزان مفید واقع شده است. بطور کلی بررسی نتایج یافته های پژوهش حاضر نشان دهنده آن است که مشاوره گروهی به شیوه شناختی - رفتاری توانایی آن را دارد که علایم و نشانه های اضطراب را کاهش داده و بعنوان یک روش درمانی اثر بخش در درمان اختلالات اضطرابی توسط درمانگران بکار گرفته شود.

Keywords:

درمان شناختی- رفتاری , اضطراب , دانش آموزان