شهرام علی آبادی - دکترای روانشناسی تربیتی، معاون آموزشی پردیس شهید رجایی استان کرمانشاه
شیما کشتمند - دانشجوی رشته علوم تربیتی گرایش آموزش ابتدایی پردیس شهید صدوقی استان کرمانشاه

زمینه و هدف: تغییر در فعالیتهای کاری به علت جهانی سازی، توسعهی تکنولوژی، بی ثباتی اقتصادی، دگرگونی شرایط دموگرافیک اثر معنا داری بر محیطهای کارآموزی دارند و انطباق پذیری مسیر شغلی کنار آمدن با تغییر ات را تسهیل میکند. از این رو هم سازمانها ناگزیر از برگزیدن افرادی هستند که به سرعت منطبق میشوند و هم کارکنان ناچارند با عوامل موثر بر انطباق پذیری مسیر شغلی آشنا شوند. در این میان عوامل بی شماری بر انطباق پذیری مسیر شغلی فرد تاثیر دارند که عامل خانواده و سبک تربیتی والدین، از عوامل اجتماعی مهم و تاثیرگذار است. بنابراین هدف اصلی از این پژوهش تعیین رابطه سبکهای فرزند پروری با انطباق پذیری مسیر شغلی افراد شاغل بود. روشدر این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه معلمان است که در سال (1396-1395 (1604نفر هستند و در این مجموعه اداری-آموزشی مشغول به کار می باشند. نمونه آماری در پژوهش حاضر با استفاده از جدول مورگان 321 نفر است که از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخواب شدند. سپس ابزار پژوهش که شامل فرم مشخصات فردی، پرسشنامه سبک های فرزندپروری و پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی به تک تک اعضای نمونه انتخابی تحویل داده شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین دغدغه مسیر شغلی، کنجکاوی مسیر شغلی و اعتماد مسیر شغلی در انواع سبکهای فرزندپروری (سهلگیرانه، استبدادی، قاطع و اطمینان بخش) در سطح ( 05/0 ≥p (تفاوت معنادار وجود دارد و بین کنترل مسیر شغلی در انواع سبکهای فرزندپروری در سطح ( 05/0 ≥p (تفاوت معنادار نیست. نتیجه گیری: در نهایت با توجه به یافته های بدست آمده از آزمون های تعقیبی توکی و LSD در این پژوهش، سبک فرزندپروری قاطع و اطمینان بخش والدین دغدغه مسیرشغلی، کنجکاوی مسیر شغلی و اعتماد مسیر شغلی فرزندان را افزایش می دهد.

سبک فرزندپروری قاطع و اطمینان بخش، دغدغه مسیرشغلی، کنترل مسیرشغلی، کنجکاوی مسیر شغلی، اعتماد مسیر شغلی