بررسی نقشه متاکائولین در افزایش مقاومت بتن

بتن رایج ترین ماده ایست که درصنعت ساختمان بکارمی رود درسالهای اخیر و به منظوربهبود خواص بتن ازجمله دوام ،کارایی و مقاومت دربرابر عوامل محیطی و آتش تحقیقات متعددی انجام شده است .علاوه بردگرگونی و تحول درمواد تشکیل دهنده بتن ،افزودن مواد دیگری به بتن همچون افزودنیهای مختلف انواع الیافها و حتی مواد افزودنی که ارزش خاصی نداشته و باعث آلودگی محیط زیست نیز می شوند موجب پیدایش بتن های جدید با خواصی نو و بهبود یافته شده است .مانندنگرانیهای زیست محیطی درخصوص استخراج مواد خام و انتشارCO2 حین تولید سیمان ،که مارا برآن می دارد تا به کاهش سیمان مصرفی با افزودن مواد افزودنی روی آوریم .موادی با خاصیت سیمانی شناخته شده با نام پوزولان ،بعنوان یکی ازاجزا اصلی بتن همراه با سیمان پرتلند مورد استفاده قرارمی گیرند .متاکائولین یکی ازفراورده های رسی است که پس از شناسایی درسالهای اخیرتوسعه یافته است .متاکائولین یک پوزولان بسیارفعال با سطح ویژه زیاداست و به همین دلیل می تواند به عنوان جزئی ازمواد تشکیل دهنده سیمان بعنوان یک ماده چسباننده جایگزین بخشی ازحجم سیمان گردد.دراین مقاله به مواردی چون درصد بهینه جایگزینی متاکائولین و دمای بهینه تکلیس و همچنین مقایسه نتایج جایگزینی پوزولان هایی چون متاکائولین ،سرباره و دوده سیلیسی دربتن پرداخته شده است .

Keywords:

متاکائولین , تکلیس , سرباره , دوده سیلیسی , پوزولان