علیرضا رجبی پور - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه یزد
لیلا ساچمه فروش - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی دانشگاه یزد

در عصر حاضر که سازمان ها پیوسته در حال تغییر هستند، مسایل و مشکلات مختلف و جدیدتری پیش رو دارند؛ همچنین با گسترش سازمان های جدید و نوپا و فضای رقابتی موجود، داشتن تفکر نوآوری خلاقیت، کار وفرینی و استفاده از اندر سازمان ها امری اجتناب ناپذیر است. واضح است که در این فضا، موفقیت و پویایی سازمان ها با استفاده درست از منابع و دست یابی به مزیت های رقابتی به که دانش مدیریت و شناخت درست از منابع انسانی در سازمان، حاصل می شود. یکی از تکنیک های رسیدن به اینمنظور، روشی موسوم به کار افرینی سازمانی است. از پیدایش مفهوم کار افرینی نزدیک به 200 سال می گذرد، حال انکه کار افرینی سازمانی مفهوم نسبتا تازه ای است که در دهه های اخیر رواج یافته و به یکی از معیارهای اصلی تمایز بین سازمان های پیشرو و کمتر توسعه یافته مبدل شده است؛ به طوری که در کشورهای توسعه یافته و یا حتی در حال توسعه، اهمیت و توجه به این موضوع شدت یافته تا بستر مناسبی برای ترویج فرهنگ کار افرینی و نیز تربیت افراد کار افرین ایجاد گردد. این مقاله، حاصل جمع اوری نظرات مختلف نویسندگان و پژوهشگران در این مورد و هدف اشنایی کلی با موضوع بوده است. سعی گردیده است تمرکز بر حفظ رویکرد منابع انسانی در حوزه کار افرینی سازمانی حفظ گردد.

کارافرینی، کارافرینی سازمانی، رویکرد منابع انسانی