بررسی تجربی میراگر مایعی (TLD) جهت کاربرد در سازه ها

امروزه استفاده از روشهای مدرن جذب انرژی نیروهای زلزله و باد و ... علاوه برطرح سازه های مقاوم به خصوص دربخش مقاوم سازی سازه های احداث شده نیز مورد توجه محققین قرارگرفته است به طوری که باافزودن بعضی سیستمها در قطعات مختلف سازه (یا احداث شده و یا در حال ساخت ) می توان میزانی ازانرژی ورودی به سازه را کاسته و درنتیجه پاسخ سازه و خرابی ها ی ایجاد شده را تا حد زیادی تقلیل داد برای این منظور میتوان ازتکنولوژیهای جدید درزمینه میراگرها استفاده نمود .میراگرها مایعی تنظیم شده با TLD یکی ازروشهای کنترل غیر فعال در سازه هاست که ازاواسط دهه 1980 میلادی برای کنترل ارتعاشات سازه های مهندسی عمران به کاررفته است .سیستم TLD ازیک یا چند مخزن حاوی مایعی که عمدتا آب می باشد تشکیل می شود که این ظرفها درقسمت بالای سازه نصب شده و ازتلاطم آب دراین ظرفها برای کاهش نوسانات سازه استفاده میشود . دراین مقاله به نحوه ساخت میزلرزه ای حاوی سیستم TLD پرداخته و نتایج آزمایش تجربی تحت فرکانسهای القایی مختلف رامورد بررسی قرار می دهیم که نتایج این بررسی نشان می دهد که وقتی نسبت فرکانس (نسبت فرکانس القایی به فرکانس طبیعی مخزن )به عدد 1 نزدیک است .سیستم TLD می تواند بهترین کارایی را درمستهلک کردن انرژی و افزودن بر میرایی سازه داشته باشد و همچنین نتایج دراین سری از آزمایشات تجربی تطابق بسیار خوبی بارفتار مدل خطی تئوری هازنر دارد

Keywords:

میراگر مایعی , میز لرزه , تست سیستم سازه ای , تئوری خطی هاوزنر