رقیه سلطان بیگی چورسی - دانشجوی دکتری تاریخ تمدن و فرهنگ ملل اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحدتاکستان
علی میرمحمدلو - دانشجوی دکتری تاریخ تمدن و فرهنگ ملل اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحدتاکستان

هر اثر ادبی در بافت خود نشانه ای از منشاء اجتماعیش دارد. محیطی اجتماعی که اثر درآن نضج گرفته در سبک و شیوه بیان و نیز فحوای کلام صاحب اثر منعکس شده است وگاه میتوان ارزیابی جوامع را به آثار ادبی همان جامعه تعمیم داد. به طور کلی و در بسیاریاز موارد بازتاب شرایط و مقتضیات و اوضاع اجتماعی یک دوره در اشعار یک شاعر کاملامشهود است و ما برای شناخت اوضاع اجتماعی آن عصر و تعیین درجه این انعکاس میتوانیم از آثار شاعران هر دوره بهره بگیریم. مثنوی مولانا یکی از این آثار است که در آنبسیاری از واقعیات، اوضاع و شرایط اجتماعی و آداب و رسوم و سنت ها و مثل های رایجو اصطلاحات خاص هر صنف و بسیاری از ترکیبات و عبارات کهن که امروزه نسبتا مهجورمانده است، مجال انعکاس می یابند و شعر مولانا بازتابی از حیات اجتماعی روزگار خویشو تصویرگر زندگی و واقعیات دوران خود می باشد و توفیق او در مثنوی به سبب بهکارگیری شیوه ی تمثیل و قصه پردازی است.لذا موضوع این مقاله ارزش های اجتماعیدر مثنوی است که نگارنده بر آن است تا به بررسی این موضوع بپردازد.

مولانا، مثنوی معنوی، اوضاع اجتماعی، جامعه