سعید کریمی قره بابا - استادیار رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور

دیدار شمس تبریزی و مولانا هر چند در طول تاریخ دستخوش مبالغه های بسیاری شدهاست اما هنوز خواندنی است و مخاطبان را مسحور زیبایی های جاودانه و جادوانه خودمی کند. شمس و مولانا همدیگر را ویران می کنند و از نو می سازند و در پرتو این هم سخنیمبارک و ثمربخش به حیات فرهنگی جدیدی دست می یابند. در این جستار ابتدا به دیدارشمس و مولانا نظری افکنده و اهمیت و چگونگی آن را از نگره اشعار مولانا بررسیکرده ایم. سپس راز جذابیت این دیدار را با رویکردی کهن الگوگرایانه توضیح داده ایم. پیریکی از کهن الگوهای بشری است. کهن الگوها فراتر از مرزهای عقل و هوشیاری و به صورتنامحسوس وارد زبان و گفتار شاعران و نویسندگان می شوند. تکرار کهن الگوها با روایت هایگوناگون هم به عمق و غنای اثر می افزاید و هم اثر را برای خواننده دلنشین می سازد. دربخش بعدی با توضیحاتی مختصر در باب جایگاه پیر در تعالیم متصوفه به تحلیلشکل شناسانه داستان های بیداری عارفان پرداخته ایم و در نهایت در پس این دیدارگفتوگویی عمیق و نهانی تر را میان دو مکتب عرفانی خراسان و آذربایجان نشان داده ایم.

مولانا، شمس تبریزی، کهن الگو، پیر، مکاتب عرفانی خراسان و آذربایجان