بررسی زیبایی شناسی احوال مسندالیه در اشعار عربی مثنوی معنوی مولانا

مولانا جلال الدین بلخی از جمله شاعران نامدار سدهی هفتم هجری است که آثار گرانبهایزیادی را تقدیم ایران و جهان نموده است. یکی از آثار پربار او دیوان مثنوی معنویمی باشد که به دلیل تسلط کامل مولانا به زبان عربی تعداد زیادی از اشعار آن را به عربیسروده است. این اشعار علاوه بر مسایل عرفانی، اخلاقی و اجتماعی ظریف، دارای نکاتزیبای ادبی و بلاغی گوناگون است که بخشی از این زیبایی در مسندالیه های آن جلوهگرشده است. مسندالیه یکی از مباحث علم معانی است که دارای ظرفیت های معنایی خاصیمی باشد و از لحاظ ساختاری یکی از اجزای جمله های خبری و بخشی از کلام است کهچیزی به آن نسبت داده می شود و در جمله حالت های مختلفی را می پذیرد و بار معناییدو چندانی به کلام می بخشد و هماهنگی میان لفظ و معنا را فراهم می کند. جستار حاضر،با روشی توصیفی تحلیلی وجوه بلاغی مسندالیه را در اشعار عربی مثنوی مولانا موردبررسی قرار داده و حالت های گوناگون آن را تشریح کرده است. نتایج پژوهش نشانمی دهد که مسندالیه در تمامی اشعار عربی مولانا متناسب با مقتضیات زمانی و مکانیمتفاوت، در قالب الفاظ و شیوه های بیانی گوناگون به کار رفته است.

Keywords:

مولانا , مثنوی معنوی , اشعار عربی , مسندالیه , احوال مسندالیه