بررسی کارکرد بلاغی مسندالیه در کلیات شمس تبریزی مولوی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 394

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MATNPAGOOHI03_059

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

Abstract:

مسندالیه کلمه یا بخشی از جمله است که رکن اصلی کلام را تشکیل می دهد، اهمیت و ارزش آن بر مسند از آن روست که اولی رکن ثابت جمله است و به عکس مسند همواره درحال تغییر است. این قسمت اساسی کلام با توجه به احوال مخاطب حالات مختلفی را به خود می گیرد. گاهی اوقات حذف و پاره ای وقت ها ذکر می شود. در برخی جملات نسبت به مسند پیشی می گیرد و زمان هایی هم ذکرش در قیاس با مسند با تاخیر انجام می شود. مسندالیه به دلایل بلاغی گاهی مقید (به وصف، بدل و ...) گاهی معرفه (ضمیر، علم، اضافه، اشاره و موصول)، گاهی نکره و بعضی اوقات به دلایلی مانند: گستردگی همپایگی و همترازی، معطوف می شود و گاهی مسندالیه را به استواری، در جمله می آورند، انگیزه ها و کاربردهای استوار داشت مسندالیه از این گونه می توانند بود: گمان به مجاز برده نشود و آشکار نشان دادن فراگیری مسندالیه است. در این مقاله کوشش شده که کارکردهای بلاغی مسندالیه با توجه به موارد گفته شده، در کلیات شمس تبریزی مولانا استخراج و در برخی موارد توضیحی مختصر درباره هریک ذکر گردد. حال این پژوهش نشان می دهد که مولوی علاوه بر تبحر فوق العاده در آرایش های بیانی، در معانی استادی مسلم و کم نظیر است.

Authors

بهار بهارخانه

کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور زنجان

محمد ربیعی فر

کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور زنجان

رضا ساکی

کارشناسی ارشد دانشگاه پیام آزاد اسلامی شهرستان دورود لرستان