تحلیلی بر اهمیت صبر از دیدگاه مولوی

اخلاق و فضیلت اخلاقی که کمال و سعادت انسان به آن بستگی دارد، مهم ترین واساسی ترین مساله ی بشریت از آغاز خلقت تا به امروز است و در ادیان و آثار نویسندگانشرقی و غربی قبل از اسلام و بعد از آن به آن پرداخته شده است. مولوی با آراستهکردن خود به اخلاق حسنه و با شناخت فطرت انسانها به نصیحت و پند و اندرزهامخاطبان پرداخته است. این شاعر بزرگ وارسته با ایجاد سنخیت بین روح و روان وبیانات و رفتارهایش توانسته، قلب انسانها را نرم کند و آنان را با خود همگام نموده ، باپروردگارشان پیوند دهد. روش تربیتی وی مستقیم همراه با پذیرش و احترام به انسانیتانسان بوده و اصلاح و تغییر رفتار دیگران را با رویکرد تربیتی مبتنی بر تغافل و مدارا واستفاده از تمثیل انجام میداده است. صبر از مهمترین مضامین عرفانی و مفاهیماخلاقی موجود در مثنوی معنوی است که در این پژوهش، بر آن هستیم به تحلیل آن ازدیدگاه مولوی بپردازیم.

Keywords:

مثنوی معنوی , عرفان , فضایل اخلاقی , صبر