تحلیلی بر بازتاب امیدواری به خدا (رجا) در مثنوی معنوی

امیدواری به خدا (رجا) از مهمترین مضامین عرفانی و فضایل اخلاقی است که نیروی بشررا در برابر مشکلات دو چندان میکند و به او آرامش می بخشد؛ همچنین سلامت روانیفرد و جامعه را در پی دارد و به خاطر اهمیت آن در زندگی، ترک امید را گناه دانسته-اند. امیدواری از جنبه های مختلف در مثنوی حایز اهمیت است؛ به ویژه اینکه فرد را بهخداوند نزدیکتر می سازد استقامت او را در برابر دشواری ها و سختی ها بیشتر می کند وسیر سالک را در راه رسیدن به معشوق ازلی آسانتر می کند؛ لذا هر چقدر میزان ایمانفرد بیشتر باشد امیدواری او نیر بیشتر خواهد بود. مولوی در مثنوی معنوی- مهمترینمنبع منظوم عرفانی- به دلیل اهمیت امیدواری و رجا در بعد عرفانی و تعلیمی اثرخویش توجه ویژهای به آن کرده است. در پژوهش حاضر در پی واشکافی اهمیت رجا درمثنوی معنوی هستیم. این پژوهش با روشی توصیفی- تحلیلی و استفاده از منابعکتابخانه ای انجام گرفته است.

Keywords:

مثنوی معنوی , فضایل اخلاقی , رجا , عرفان , ادبیات تعلیمی