جستاری در زمینه جوانمردی خلفای راشدین ازدیدگاه مولوی

فتوت و جوانمردی از صفات برجسته مومن از دیدگاه قرآن و روایات و از اصول مهمطریقت از نگاه عارفان است، تا جایی که برخی از فرقه های صوفیه بنیان مکتب فکری وعملی خود را بر این ستون استوار بنا کرده اند. هدف این مقاله تبیین فتوت و جوانمردیخلفای راشدین، از دیدگاه مولوی و مقایسه آنها با یکدیگر و پاسخ دادن به چراییبرتری جایگاه امام علی (ع) از نظر جوانمردی و فتوت، دو مقایسه با دیگر خلفاست. درهمین راستا بدنه اصلی مقاله به این مطلب می پردازد که خلفای راشدین از نظر اهلسنت و مولوی از همه اصحاب پیامبر(ص) گرامی تر بوده اند و جوانمردی به عنوان یکخصلت عالی انسانی و دینی مورد نظر ننها بوده است. ازدیگر یافته های پژوهش آناست که از نظرگاه مولوی، ابوبکر صاحب کرم است وبه عنوان نمونه، بدون هیچچشم داشتی، بلال را از ارباب ظالمش می خرد و در راه خدا آزاد می کند، فتوت خلیفهدوم، عمر، را به معنای جود و کرم و تقسیم نان در میان نیازمندان در نظر می گیرد، امابرای جود و سخاوت و اخلاص و جوانمردی علی (ع) حدی را متصور نیست. در ایننوشتار با بررسی آثار مولانا، به ویژه مثنوی، این دستاورد حاصل می شود که از نگاه اومرتبه علی (ع) از نظر فتوت و جوان مردی، از دیگر خلفا والاتر است. به همین سبب،مراتب محبت و ارادت مولوی هم دو مثنوی نسبت به علی (ع) با هیچ یک از اولیای حققابل مقایسه نیست.

Keywords:

ابوبکر , عمر , عثمان , علی , فتوت