نسترن نکومنش فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی – تهران

تعلیم و تربیت از مسایل بسیار مهم دنیای امروز است و لذا بهره گیری از آرایاندیشمندان بزرگ می تواند در دستیابی به یک نظام تربیتی صحیح و جامع راهگشاباشد. پژوهش حاضر به مقایسه آرای ابونصر فارابی درباره تعلیم و تربیت با نظریات مولاناجلال الدین محمد بلخی پرداخته و تمرکز آن بر کتاب مثنوی معنوی است. فارابیفیلسوف بزرگ اسلامی در راستای تحقق آرمانشهر مورد نظرش در آثار خود یک نظامفلسفی جامع برای تعلیم و تربیت تبیین کرده است. همچنین مولانا در اثر گرانسنگخود مثنوی معنوی در قالب حکایات آموزنده به مفاهیم گوناگون اخلاقی و تربیتیپرداخته است. این پژوهش که با روش اسنادی- تحلیلی و با بهره گیری از امکاناتکتابخانه ای صورت پذیرفته اه م آرای فارابی در زمینه تعلیم و تربیت را در شش سرفصلشرح داده و سپس به بررسی آن مفاهیم در لابلای ابیات مثنوی معنوی پرداخته ونظرات آنها را با یکدیگر مقایسه کرده است. در زمینه اهداف تعلیم و تربیت، هم شباهتو هم تفاوتهایی در آرای این دو اندیشمند دیده می شود، اما در موارد دیگر یعنی رابطهاختیار و تعلیم و تربیت، مسیولیت انسان در قبال تربیت خود، لزوم تناسب تعلیم وتربیت با توانایی های متربی، لزوم تمرین و تکرار و مراقبت پیوسته، و مساله نیاز به مربیدر تعلیم و تربیت، نظرات ایشان مشابهت بسیار دارند.

مولانا، مثنوی معنوی، تعلیم و تربیت، ابونصرفارابی