موسیقی بیرونی رباعیات مولانا

رباعیات مولانا، علاوه بر آنکه در انتقال شور و جذبه های معنوی سراینده در کوتاه ترینقالب شعری، به لحاظ محتوایی از اهمیت شایانی برخوردار است و تحلیل های علمی رامی طلبد، به لحاظ جنبه های هنری و شاخصه های زیبایی شناختی نیز دارای ویژگی هایفراوان است. یکی از این جنبه های هنری، نگرش موسیقایی به این رباعیات است کهنگارندگان این مقاله تاکنون به چند زاویه ی آن از جمله موسیقی کناری و موسیقیدرونی پرداخته اند و مقاله ی حاضر در تکمیل پژوهش های قبلی با نگاهی همه جانبه و بانگرشی تحلیلی و زیبایی شناختی تنها به موسیقی بیرونی (وزن شعری) رباعیات مولانانظر کرده است و با بهره گیری از نمونه های شاخص کوشیده است تا ویژگی هایساختاری و هنری موسیقی بیرونی این رباعیات را بهتر و بیشتر برای خوانندگان نمایانسازد. حاصل این پژوهش روشن میسازد که مولانا در انتخاب وزن و آهنگ مناسببرای رباعی های خود بسیار موفق عمل کرده است. بیشتر اوزان و بحوری که مولانا دررباعی های خود به کار گرفته پرطنین و طربناک و متناسب با مضمون و محتوای شعراوست و در این زمینه از اوزان سنگین و فخیم کمتر استفاده کرده است.

Keywords:

مولانا , رباعیات , موسیقی بیرونی