مولوی و تحول در غزل
Publish place: سومین همایش متن پژوهی ادبی (نگاهی تازه به آثار مولانا)
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 630
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MATNPAGOOHI03_218
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396
Abstract:
تجدد واقعی در سنت شعر فارسی مستلزم خروج از ارکان اصلی سنت بود. از میان سهرکن اصلی سنت؛ تغییر در قالب و صورت که برجسته ترین عنصر حد فاصل میان نظر ونثر بود، آن هم در دورانی که شعر، بیشتر هنری شنیداری محسوب می شد، ناممکنبود. زبان نیز در نظام دستوری خود غیر قابل تغییر بود و به خصوص نظام دستوری زبانادبی و رسمی که پشتوانه ی تاریخی و ادبی طولانی داشت، برخلاف زبان گفتاری بهسختی تغییر پذیر بود. تغییر تنها میتوانست در دستگاه واژگا ن زبان رخ دهد که آن همتا حد زیادی تابع تجدد در معنی و مضمون کلام بود. در شعر مولوی علاوه بر ساختشکنی های معمول ناشی از جهان بینی و تجارب عموم ی عرفانی، ساخت شکنی ها وخلاف عادت های تازه و متنوع تری رخ می دهد که ناشی از تجربه های خاص اوستکه به هر خواننده ای امکان می دهد که انعکاس تمایلات خود را در آن ببیند و خواستهای معنوی پنهان ذهن و روح خود را در آن کشف کند.
Keywords:
Authors
مهتاب شیروانی بروجنی
دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه فرهنگیان شهید باهنر شهرکرد
نیلوفر درویش زاده
دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه فرهنگیان شهید باهنر شهرکرد