بررسی و مقایسه تاثیر آب شهری و مغناطیسی بر روی عملکرد برخی گیاهان

با توجه به رشد بی رویه ی جمعیت در دهه ی شصت و افزایش جمعیت جوان کشور، کابوس انفجار جمعیت را در آینده نزدیک تداعی می نماید. همچنین قرار گرفتن ایران در کمربند نواحی گرم و نیمه خشک جهان و خشکسالی دهه اخیر، امنیت غذایی را جزو دغدغه های اصلی برنامه ریزان کلان کشور قرار داده است. در سال های اخیر مصادف با ساخته شدن سدهای برنامه ریزی نشده و نیاز فراوان به تولیداتکشاورزی با توجه به محدودیت منابع آبی و ارزی در کشور، برداشت بی رویه از مخازن زیرزمینی را موجب شده است، با بهره برداری بیش از آبدهی این مخازن و نیز بارندگی نازل در سال های اخیر، کیفیت آب آبیاری ( هم آب های سطحی و هم آب های زیر زمینی) را به شدت کاهش داده است و لزوم اصلاح و پالایش آب آبیاری، به شدت احساس می شود. به همین منظور روش پالایش مغناطیسی آب که هدف این بررسی می باشد در حال حاضر ارزان ترین و موثرترین روش برای اصلاح و پایداری و ضد عفونی آب آبیاری در کاربردهای کشاورزی به شمار می رود. بدین منظور تحقیقی در بهار سال 1395 در گلخانه های تحقیقاتی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) بر روی سه نوع گیاه (زینتی، گل و سبزی) شامل: تربچه، شاهی، لاله عباسی، بنفشه، پتوس و حسن یوسف انجام گرفت. به منظور آبیاری این گیاهان از دو نوع آب معمولی و آب مغناطیسی استفاده شد. در این آزمایش فاکتورهای طول برگ، عرض برگ، ارتفاع گیاه و میزان کلروفیل مورد اندازه گیری قرار گرفت و نتایج حاصل از آزمایش (آب معمولی و مغناطیسی) نشان داد که فاکتور طول برگ در اکثر گیاهان مورد آزمایش تفاوت معنی دار را به همراه داشت.

Keywords:

آب مغناطیسی , آب معمولی , پالایش آب آبیاری , میزان کلروفیل