اقدس شاهی مریدی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی و فناوری پس از برداشت، دانشگاه هرمزگان
عبدالمجید میرزاعلیان دستجردی - عضو هیات علمی گروه باغبانی کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان

موز .( Musa Spp) یکی از میوه های مهم گرمسیری می باشد که به دلیل عمر کوتاه دارای مشکلات قابل توجهی در ارتباط با ضایعات پس از برداشت در انبار و بازار می باشد. کاربرد عصاره های آبی برگ انجیر معابد (Ficus religiosa)، حرا (Avicennia marina)، کنار (Ziziphus spina-christi) و مسواک (Salvadora persica) می تواند باعث کاهش ضایعات پس از برداشت و افزایش عمر قفسه ای شود در همین راستا تیمار غوطه وری میوه موز سبز بالغ با عصاره های گیاهی در غلظت 500 میکروگرم در لیتر به مدت ده دقیقه انجام شد. میوه ها در دمای (1C±25) نگهداری شدند. در زمان های (روز صفر، 7، 14 و 21 ) شاخص های *L (روشنایی)، *b، *a، تفاوت رنگ کل (ΔΕ) پوست، مواد جامد محلول کل (TSS)، کاهش وزن، سفتی گوشت، نشت یونی و قهوه ای شدن پوست میوه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عصاره های گیاهی در میوه های موز تیمار شده در مقایسه با میوه های تیمار نشده، موجب تاخیر در مراحل رسیدن میوه ها شد. از بین تیمارهای اعمال شده تیمار عصاره حرا و انجیر معابد در حفظ رنگ سبز، درصد مواد جامد محلول، کاهش قهوه ای شدن، ممانعت از اتلاف وزن و پایداری غشا بیشترین اثر را داشتند.

انجیر معابد، کنار، حرا، مسواک، عمر قفسه ای، عصاره آبی