سیده سیما قاسمی - دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگی های محیط زیست. دانشکده جغرافیا و علوم محیطی. دانشگاه حکیم سبزواری. سبزوار
مجتبی هادوی فر - استادیار. عضو هیات علمی گروه محیط زیست. دانشکده جغرافیا و علوم محیطی. دانشگاه حکیم سبزواری. سبزوار
بهروز ملکی - دانشیار. عضو هیات علمی گروه شیمی. دانشکده علوم پایه. دانشگاه حکیم سبزواری. سبزوار

حضور فلزات سنگین در محلول های آبی با توجه به عوارضی که بر روی اکوسیستم و سلامت انسان به جا می گذارد دارای اهمیت ویژه ای می باشد. فلزات سنگین به طور طبیعی وارد محیط می شوند آنها زیست تخریب پذیر نیستند، و قابلیت تجمع در محیط را دارند. این فلزات سمی از طریق غذا یا آب آلوده وارد بدن انسان می شود ، و باعث آسیب رسیدن به سیستم قلبی عروقی، سیستم عصبی، اندام ایمنی بدن از جمله کلیه، ریه، کبد، و غیره می شود. در سال های اخیر، نانولوله های کربنی به طور گسترده به عنوان یک جاذب جدید برای حذف تعدادی از فلزات سنگین از آب استفاده شده است. از آنجایی که نانولوله های کربنی خالص به علت نیرو های واندر والسی تمایل به متراکم شدن در محلول آبی دارند این متراکم شدن قابلیت جذب سطحی نانولوله های کربنی را محدود می کند، بنابراین عاملدار کردن نانو لوله های کربنی راهی برای افزایش ظرفیت جذب آلاینده ها از محیط آبی می باشد. لذا در این تحقیق روش های عاملدار کردن نانو لوله های کربنی بر اساس نتایج ارایه شده در منابع معتبر علمی بررسی شده اند.

نانو لوله های کربنی، عاملدار کردن، حذف فلزات سنگین، سنتز نانو لوله های کربنی