نرگس دوست پرست - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع چوب و کاغذ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا
مصطفی معدنی پور - استادیار گروه صنایع چوب و کاغذ دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا

در این تحقیق اثر مقدار سبوس برنج و پلی پروپیلن بر روی خواص فیزیکی و مکانیکی چند سازه (چوب پلاستیک) مورد بررسی قرار گرفت. عامل متغیر در این تحقیق آرد سبوس برنج است که از سبوس برنج بادرصهای 45، 35، 25 با ابعاد مش 60 استفاده گردید. خواص فیزیکی و مکانیکی تخته های حاصل از این مواد مطابق استانداردهای ASTM تعیین و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش آماری فاکتوریل به کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و میانگین های بدست آمده از طریق آزمون دانکن تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد ترکیبات تیماری 35 درصد سبوس برنج دارای بیشترین مقاومت خمشی بودند. در مقاومت کششی نیز 25 درصد سبوس برنج دارای بیشترین مقاومت بود. مقاومت به ضربه ترکیب تیماری 45 درصد سبوس برنج دارای بیشترین مقاومت بود. جذب آب بعد از 2 ساعت با 25 درصد سبوس دارای کمترین مقدار می باشد. همچنین جذب آب بعد از 24 ساعت در 25 درصد سبوس دارای کمترین مقدار می باشد. نتایج نشان می دهد که می توان از سبوس برنج به عنوان یک ماده لیگنوسلولزی با ابعاد مش 60 به میزان 35 درصد در ساخت چوب پلاستیک با پلی پروپلین بدون اینکه مقاومت ها از حد استاندارد ASTM کمتر شوند استفاده نمود.

سبوس برنج، پلی پروپیلن، چوب پلاستیک، ASTM، لیگنوسلولزی