مطالعه نقش اقلیم در معماری ابنیه سکونتگاه های روستایی ( مطالعه موردی : اکوموزه روستای بیابانک)

اقلیم یکی از شاخص های مهم در شکل گیری سازه های روستایی به شمار می آید، به طوری که اقلیم و شاخص های آن اساس کار در اغلب برنامه ریزی های مسکن روستایی می باشند. روستای بیابانک با توجه به شرایط اقلیمی خشک، معماری متفونی نسبت به سایر روستاهای استان سمنان دارد تا جایی که از آن به عنوان نخستین اکوموزه کویر نام می برد. براساس مطالعات صورت گرفته، اصول معماری پایدار در بناهای سنتی این روستا، رعایت شده است و معماری ابنیه روستای بیابانک را می توان نمونه بارزی از بومی مداری و استفاده از عوامل مفید اقلیمی در درون و بیدون بنا نام برد. برای انجام این پژوهش از روش ترکیبی اسنادی پیمایشی استفاده شده است. پرسشنامه های پاسخ داده شده با استفاده از نرم افزار spss آنالیز شدند که در مرحله اول براساس میانگین به دست آمده در مورد گویه های تحقیق، مشخص شد که عوامل نوع اقتصاد خانواده ( زراعت یا دامداری یا باغداری ) از عوامل اقتصادی با 4/26 بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده است زیرا نوع اقتصاد که مبتنی بر زراعت باشد یا دامداری یا باغداری در نوع المان های سازنده مسکن روستایی تاثیرگذار می باشد و عامل جهت گیری ساختمان ها با توجه به نور خورشید با 4/49 بیشترین امتیاز را در بین عوامل اقلیمی به خود اختصاص داده است.

Keywords:

اقلیم , معماری , روستا , اکوموزه , بیابانک