سحر یعقوبی گردویشه - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژیولوژی دانشکده علوم زمین، دانشگاه ارومیه،
اسفندیار عباس نوین پور - استادیار گروه علوم زمین، دانشکده علوم زمین، دانشگاه ارومیه
اصغر اصغری مقدم - استاد گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز

شناسایی و تهیه نقشه پهنه بندی مناطق آسیب پذیر آبخوان، یعنی مناطقی که امکان نفوذ و پخش آلاینده ها از سطح زمین به سیستم آب زیرزمینی وجود دارد، یک ابزار مدیریتی مناسب برای جلوگیری از آلودگی منابع آب زیرزمینی می باشد . هدف از این تحقیق شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان دشت باراندوزچای بوده است. روش های مختلفی برای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان وجود دارد. در تحقیق حاضر از مدل DRASTIC جهت برآورد میزان آسیب پذیری آبخوان منطقه استفاده شده است. مدل DRASTIC پراستفاده ترین و شناخته شده ترین روش شاخص همپوشان می باشد که از هفت پارامتر زمین شناسى و هیدرولوژى (عمق آب زیرزمینی، تغذیه، محیط آبخوان، نوع خاک، توپوگرافی، منطقه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی) جهت ارزیابى آسیب پذیری استفاده می کند. نقشه پهنه بندی مناطق آسیب پذیر آبخوان حاصل تلفیق نقشه های رستری پارامترهای هفتگانه دراستیک در محیط GIS می باشد. شاخص در استیک برای دشت بین 67 تا 145 برآورد گردیده است. انطباق غلظت نیترات بر روی نقشه نهایی مدل DRASTIC نشان داد که کلیه مناطق با نیترات بالا، در محدوده آسیب پذیری متوسط و زیاد قرار گرفته اند که می تواند دقت و صحت مدل را تایید کند.

آسیب پذیری آبخوان DRASTIC، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، دشت باراندوز