مسلم قاسمی - عضو هیات دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی تهران

گردشگری روستایی به دلیل تغییرات عمده در آگاهی مردم و دولت ها به عنوان نوعی از گردشگری در دنیا معرفی گردیده است که می تواند به توسعه ی همه جانبه ی محل و منطقه شود. با وجود داشتن اثرات مثبت ناشی از گردشگری در روستاها اثرات منفی نیز در راستای اثرات منفی به طور موازی بروز می کند معضلاتی چون مشکلات زیست محیطی و مشکلات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی همگی جز مشکلاتی می باشند که در محیط های کوچکی مانند روستاها بروز می کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی و انجام مشاهده مستقیم و مصاحبه های باز با مردم محلی و همه افراد در منطقه پرداخت تا موفقیت و عدم موفقیت طرح گردشگری در منطقه را در همه ابعاد فرهنگی اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی مورد بررسی قرار دهد. نتایج این مطالعه نشان داد که با توجه به مدل شاخص رنجش داکسی این روستا بدون ورود به مراحل میانی از خشنودی به مرحله درگیری وارد شده و اصلا سرمایه گذارهای بزرگ وارد این روستا نشدند تا بی علاقگی رخ دهد. فروخته شدن زمین های کشاورزی و باغداری موجب نابود شدن کشاورزی و دامداری در این روستا شده است و شاید اصلا دیگر نمی توان نام این منطقه را روستا گذاشت چرا که فعالیت های گردشگری کلیه ی روندهای کشاورزی را تحت تاثیر خود قرار داده و منجر به نابودی کشاورزی و مزرعه داری شده است. در نهایت این مطالعه پیشنهاد می دهد تا با تنظیم برنامه های مناسب براساس ظرفیت پذیرش منجر خواهد شد که تعداد گردشگران ورودی به روستا کمتر شده و شاید در آینده بتوان به رشد مناسبی و همه جانبه یعنی توسعه ی روستا امیدوار بود.

گردشگری روستایی، مدل شاخص رنجش داکسی، چالش ها، کنش ها و واکنش ها، برغان