تعیین طول میخ بهینه در پایدارسازی گودهای میخ گذاری شده بر مبنای کنترل ضریب اطمینان تعادل حدی

روش میخ گذاری یا نیلینگ یکی از رایجترین و سریعترین و اقتصادیترین روشهای پایدارسازی دیوارههای گودبرداری شده به شمار میرود. طراحی و اجرای یک طرح میخ گذاری ایمن و اقتصادی در گودبرداریها همواره مورد توجه طراحان و مجریان قرار داشته و کاهش مجموع طول میخ استفاده شده برای پایدارسازی دیواره گود و در نتیجه بدست آوردن یکطرح اقتصادی در عین ارضای ضریب اطمینان مجاز و تغییر شکل مجاز آییننامه موضوع مهمی به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر دستیابی به این طرح میباشد. در این پژوهش بدست آوردن طول بهینه میخ با استفاده از روش آزمون وخطا و با تعریف دو پارامتر طول میخ اولیه و زاویه گذرنده از انتهای میخها، چیدمانهای مختلفی برای سه عمق مختلف 10 ، 14 و 18 متری به دست آمده است و تغییر چیدمانها با استفاده از تغییر دو پارامتر طول میخ اولیه و زاویه گذرندهاز انتهای میخها ایجاد شده است و در انتها طرحی که ضریب اطمینان مجاز را ارضا نماید و کمترین مجموع طول میخ را داشته باشد به عنوان طرح بهینه انتخاب میگردد همچنین مشخص میگردد که با افزایش زاویه گذرنده از انتهای میخها و در نتیجه افزایش طول میخ ضریب اطمینان دیواره میخ گذاری شده افزایش مییابد

Keywords:

گودبرداری , پایدارسازی گود , بهینه سازی , میخ گذاری , طول میخ