حیاط در کالبد خانههای سنتی ایرانی دوره قاجار و تحول آن درکالبد دهه اخیر

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 741

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

WCCEAU01_119

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

Abstract:

این مقاله پژوهشی است هدفمند در راستای شناخت حیاط در کالبد خانههای سنتی و مقایسه آن در اقلیم کشور ایران برای شناخت شباهتها و تفاوتهای آنها با یکدیگر و سیر تحول آن در کالبد خانههای امروزی. به نظر میرسد تعریف وتحقیق چندانی در باب چگونگی تغییر حیاط در کالبد خانهها و تفاوت آنها در اقلیمهای متفاوت در معماری ایرانانجامنشده است و بیشتر به بیان توصیف حیاط در اقلیمها بهصورت جداگانه پرداختهشده است و کمتر حالت مقایسهای داشته است. سازماندهی فضاهای مختلف با توجه به عوامل موثر در آنیکی از بااهمیتترین عملکردهای حیاط در طراحیخانه بوده است. حیاط یا فضای باز در واحدهای مسکونی، کارکردهای بسیار متنوعی دارد که یکی از آنها نقش و کارکرد فرهنگی و آیینی است . در ساختمانهایی که حیاط مرکزی محصور داشتند، یکی از کارکردهای مهم عبارت بود از ایجاد فضایی امن و محدودهای که حریم خانواده به شمار میرفت. خانههای ایرانی درگذشته بهگونهای درونگرا ساخته است و حیات مرکزی رابه عنصری شاخص فرهنگی و اجتماعی و اقلیمی در معماری خانههای ایرانی تبدیل کرده است. معماران ایرانی همواره سعی در خلق فضایی بودند که در آن به آرامش برسند و در خلق این فضا محتاج طبیعت بودند و معتقد بودند که بخشی ازپایداری با طبیعت ادغامشده است و در طول هم میباشد.حیاط مرکزی با توجه به چهار اقلیم ایران، در ابعاد و اندازههای مختلف وجود داشته و کاربریهای اطراف حیاط نیز با توجه به اقلیمها متفاوت بوده است .هدف از این پژوهش ضمن بیان تفاوتهای حیاط در انواع اقلیمها و بیان سیر تحول آن در خانههای دوره معاصر میباشد. لذا این پژوهش در پی یافتن چرایی است که موجب تغییر حیاط در شهرهای متفاوت و همچنین بهمرورزمان شده است و در پی یافتن عوامل موثر آن در کالبد خانههای سنتی میباشد. لذا در مقاله حاضر با مقایسه حیاط در خانهها در اقلیمهایمتفاوت ایران در شهرهای بزرگ) تبریز، یزد، بابل و بوشهر(انجامشده است و بعد به مقایسه حیاط در کالبد خانههای معاصر در همین شهرها موردبررسی قرار میگیرد. انجام این پژوهش، برای جمعآوری این اطلاعات از تکنیکهایی مثل استاد ومدارک در بستر مطالعات کتابخانهای و استناد به اسناد خانه های بومی انجام شده است. نتایج حاصل از تحقیق بر این امر مهم استوار است که به دلیل بیتوجهی معماران معاصر و تغییر الگوها در شیوه زندگی در دوران معاصر کاربری حیاطکمرنگتر از گذشته شده است بهطوریکه خانههای سنتی به دلایل اقلیمی دارای حیاط به گونههای متفاوت بوده اما در دوران معاصر میتوانیم شاهد کمرنگ شدن نقش حیاط در کالبد خانههای معاصر و یکسانسازی آن در تمامی اقلیمها میباشیم.

Authors

زیبا سامی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی، تبریز ، ایران

ناهید کهنمویی

استاد معماری، دانشگاه نبی اکرم تبریز- ایران