اصول طراحی معماری برای کودکان بیش فعال

روند رو به رشد جمعیت کودکان با اختلال بیش فعالی ،عدم تناسب امکانات فضاهای موجود با توجه به نیازها و ذهن و جسم ناآرام این کودکان ،اغلب کودکان ،را با مشکلات جسمی و روحی روبرو کرده است . تاب آوری نیز به توانمندی فرد در برقراری تعادل زیستی روانی در شرایط خطرناک اشاره دارد . این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات –از نوع کمی به صورت تحلیل محتوای مقوله ای انجام شده است که برای تشریح عینی ،منظم و کمی محتوای آشکار پیام های ارتباطی به کار رفته انجام گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اختلال بیش فعالی و تاب آوری و ارایهفضاهای معماری مناسب در جهت بهبود بهزیستی کودکان است . نتیجه پژوهش نشان می دهد که با فضای مناسب برای آب درمانی ،فضایی در جهت کشف خلاقیت و استعدادها ،فضایی مناسب برای نقاشی ،سالن تیاتر و نمایش و قصه خوانی ،فضایمناسب برای شن و گل درمانی و فضای معماری با فرمی پویا و خطوط و دیواره های نرم ومنحنی و همچنین استفاده از اصول پیچیده گی و انعطاف پذیری فضاها می توان میزان تاب آوری کودکان دارای اختلال بیش فعالی را بهبود بخشید .

Keywords:

طراحی معماری , روانشناسی محیط , تاب آوری , کودکان بیش فعال